رتبه بندی برنامه نویسی

در خصوص برنامه نویسی و توسعه دهنده بودن یک رتبه بندی عمده قرار دارد که احتمالا شما نیز آن را شنیدید یا می دانید.

توسعه دهنده ها و برنامه نویس ها به سه level یا سطح کلی تقسیم می شوند:

سطح 1: Junior

سطح 2: Mid Level

سظح 3: Senior

همان طور که از تقسیم بندی تا حدی مشخص است، پایین ترین سطح یک برنامه نویس یا توسعه دهنده جونیور یا Junior است. و سطح دوم سطح میانی است و سطح سوم senior است. در این مقاله به توضیح ویژگی ها و تفاوت های موجود در این سطح ها می پردازیم.

Junior یا مبتدی:

افراد در این سطح معمولا جوان و تازه کار هستند. البته سطح برنامه نویسی ربطی به سن ندارد و لزوما هر کسی که سن بیشتری دارد و برنامه نویس است، سطح بالاتری ندارد. یک جونیور یک برنامه نویس مبتدی است که معمولا افرادی که با تازگی فارغ التحصیل می شوند و در دنیای کار و برنامه نویسی به صورت حرفه ای وارد می شوند در این دسته قرار می گیرند.

این افراد معمولا نیاز به تلاش بیشتری دارند تا بتوانند فرایند حل مسئله در یک پروژه را درک کنند. احتمالا در زمینه برنامه نویسی تمرکزشان بر اجرای درست برنامه است و زیاد به فکر نحوه توسعه و آپدیت آن نیستند. این افراد در شروع کار معمولا در تیمی به سرپرستی junior ها و یا افراد mid-level قرار می گیرند تا بتوانند از تجربیات آن ها استفاده کنند و سطح خود را ارتقاء بدهند.

Mid level یا میانی:

این افراد از نظر تجربه کاری، توانایی برنامه نویسی و کار تیمی، توانایی حل مسئله از افراد جونیور بهتر هستند. اما هنوز به درجه ای نرسیدند که بتوانیم آن ها را Senior به حساب بیاوریم. توانایی کار تیمی نسبتا خوبی دارند و در زمینه برنامه نویسی بهتر از جونیور ها عمل می کنند. تفکرشان فقط نوشتن کد نیست بلکه به رعایت اصول درست برنامه نویسی نیز آگاه هستند و سعی می کنند این موارد را رعایت کنند.

Senior یا حرفه‌ای:

به این دسته از برنامه نویس ها برناه نویس ارشد هم می گویند. این برنامه نویس لزوما همه چیز را بلد نیست. بلکه مهارت او بیشتر از یک جونیور یا برنامه نویس میانی است. برنامه نویس ارشد با مباحث مهم در زمینه برنامه نویسی آشنایی دارد و آن ها را به کار می برد. مباحثی مانند امنیت، کارآیی و performance، و مباحث مربوط به انواع معماری در برنامه نویسی، مفاهیم مهم در برنامه نویسی ( به عنوان مثال مفهوم SOLID) و مفاهیم مربوط به دیزاین پترن ها یا همان الگوهای طراحی و بسیار مفاهیم دیگری که دانستن و اجرا کردنشان باعث ایجاد تفاوت بسیار زیاد میان برنامه نویس Senior و بقیه می شود.

چه ملاک‌هایی برای تشخیص این رتبه بندی‌ ها مهم است؟

شاید باور عموم این باشد که سابقه کار تنها ملاک برای تشخیص سطح یک برنامه نویس است. اما قطعا این ملاک به تنهایی کافی نیست.

موارد دیگری نیز وجود دارند که رتبه یک برنامه نویس را مشخص می کنند که برخی از آن ها را در ویژگی های مربوط به هر رتبه بندی ذکر کردیم. مانند آشنایی و استفاده از مفاهیم برنامه نویسی و مفاهیم مربوط به معماری. نحوه کد نویسی که یکی دیگر از موارد بسیار مهم است. یک برنامه نویس سنیور ساده ترین کد ها را دارد! یعنی تمام تلاشش را می کند که کد بسیار ساده و تمیز و در عین حال کارآمدی را داشته باشد و برعکس بعضی برنامه نویسان جونیور، عجیب و غریب بودن کد را نشان از بالا بودن سطح خود نمی دانند بلکه آن را یک ضعف بزرگ قلمداد می کنند. برنامه نویسان ارشد می توانند همه جانبه یک پروژه را توسعه بدهند در صورتی که یک برنامه نویس جونیور نمی تواند معماری یک پروژه را به راحتی درک کند و آن پروژه را توسعه بدهد.